Türkiye'nin ABD’ye ihraç ettiği ürünler, ek maliyet nedeniyle karşı karşıya olduğu rekabet açısından dezavantajlı duruma düşecektir. Özellikle çelik ve tekstil gibi sektörlerde, fiyat avantajını kaybedebiliriz. Bununla birlikte, ABD pazarında Çin, AB ülkeleri veya Güney Asya ülkelerine göre rekabet gücümüz bir miktar daha zayıflayabilir. Türk firmalarının bu dönemde, fiyat stratejileri ve kalite odaklı yeniliklere yönelmesi kaçınılmaz olacaktır.

AB’nin ABD’ye ihracattaki kayıpları, doğrudan Türk üreticilerini de etkileyecektir, çünkü AB ülke ekonomilerinde oluşacak talep kaybı, Türk ihracatçısının ara ürün ve ham madde tedariki yaptığı bu pazarlara dolaylı baskı oluşturacaktır. Özellikle otomotiv ve makine sektörlerinde, tedarik zincirinin bir parçası olmamız bu etkilerin daha hızlı ve belirgin hissedilmesine neden olabilir.

Türk ihracatçılar, ABD pazarına alternatif olarak özellikle Asya-Pasifik (Çin, Hindistan, Güney Kore, Endonezya) ve Afrika pazarlarına yönelmelidir. Bunun yanı sıra Kanada ve Latin Amerika ülkelerinde yeni dağıtım kanalları geliştirilmesi önem taşıyor. İç piyasada ise e-ihracat, yerel markalaşma, Ar-Ge yatırımları ve katma değerli ürünlerin üretimi önceliklendirilmelidir. İhracatta pazar çeşitlendirmesi bu süreçte kritik bir rol oynayacaktır.

Hükümetten beklentimiz, öncelikle ihracatçıların maliyetlerini hafifletmek için teşvik ve sübvansiyon desteklerini artırmasıdır. Özellikle fuar katılımı, yeni ihracat pazarlarının keşfi için finansal destek, lojistik maliyetlerin hafifletilmesi ve Eximbank kredilerinin kolaylaştırılması kritik önemdedir. Ayrıca, gümrük anlaşmalarına yönelik diplomatik girişimler hızlandırılmalı ve ticaret savaşlarının Türkiye aleyhine büyümesini önleyecek stratejiler geliştirilmelidir.

Küresel ticaret savaşlarının artması durumunda Türk firmalarının daha esnek ve dijitalleşmiş iş modellerine geçiş yapması gerekecek. Özellikle e-ticaret ve e-ihracat platformlarına yatırım, dijital pazarlama ve veri analizine dayalı stratejilerle yeni müşteri segmentleri yaratılabilir. Aynı zamanda, ürünlerin katma değerini artırmak, üretim ve tedarik süreçlerinde teknolojiyi daha aktif kullanmak ve karbon ayak izini düşürme gibi sürdürülebilirlik odaklı stratejiler geliştirmek önem kazanacaktır.

ABD’nin tek taraflı aldığı ek gümrük vergisi kararları, dünyanın birçok ülkesi için olduğu gibi Türkiye için de riskler barındırıyor. Ancak bu tür krizler, aynı zamanda risk yönetimini ve yeni pazarlara açılma fırsatlarını değerlendirme süreçlerini hızlandırabilir. Türk firmalarının uzun vadede inovasyona, Ar-Ge’ye ve sürdürülebilir iş modellerine yatırım yapması bizleri ticaret savaşlarına karşı daha dayanıklı hale getirecektir. Hükümetin bu süreçte aktif bir şekilde ihracatçımızı koruyacak politikalar üretmesi kritik önem taşımaktadır.